Wetenschap en technologie maken gebeurtenissen mogelijk die we voordien voor onmogelijk hielden. Er zijn in het heden 12 manieren voor een gezonde zwangerschap of een moederschap zonder dat er lijfelijk aanwezig een man aan te pas hoeft te komen. Dat is nog eens emancipatie. Of voltrekt zich een technische revolutie die de evolutie de loef afsteekt? Oordeel zelf.
De klassieke, nog zeer in zwang zijnde manier om een kind te verwekken, is de paring tussen man en vrouw. We kennen ook de ongetrouwde moeder.
Deed ze dit bewust, dan is het een bom-moeder, zoniet dan is er blijkbaar tussen haar en haar partner iets niet helemaal goed gegaan. in beide gevallen was er evenwel nog een man in het spel. Werd de vrouw bom-moeder via kunstmatige inseminatie, dan is er van een lijelijke relatie geen sprake.
De volgende in het rijtje is de stiefmoeder. Daar is niet per se een man voor nodig en voor de pleegmoeder evenmin. Wordt er op afstand een kind geadopteerd, dan is de vrouw adoptiefmoeder en alweer is de mannelijke aanwezigheid geen noodzaak. Het is de manier waarbij een elders in behoeftige omstandigheden levend kind wordt getele-adopteerd. Is er wel een man en dus een adopterend stel en zorgt hij voor de nodige pecunia, dan zouden wij hem gekscherend in dit werelddeel de Euro-pa kunnen noemen.
De moeder-moeder is de vrouw in het lesbische huwelijk die als draagmoeder optreedt. Lijfelijk contact met een man is alweer niet noodzakelijk of zelfs ongewenst. De KI-moeder is een laboratoriumvariant: kunstmatige inseminatie. Het zaad kan van haar echtgenoot komen, maar het hoeft niet. Hij zou zelfs al dood kunnen zijn of een onbekende papa uit de vrieskist.
De draagmoeder is de vrouw die het kind van een ander tot voldraging brengt via kunstmatige inseminatie. Geen man lijfelijk voor nodig. Via in-vitro-fertilisatie kan een vrouw ook worden bevrucht en er is geen sekspartner te bekennen. De grootmoeder-moeder is de gezonde, bejaarde maar nog steeds in goede conditie zijnde vrouw die als draagmoeder optreedt voor haar dochter, die wel kinderen wil, maar vanwege bijvoorbeeld haar loopbaan geen 9 maanden zwanger kan of wil zijn en het zware werk door haar moeder laat opknappen. Het is een soort lease-concept en waar vrouwen in deze eeuw in de betere werelddelen de 90 a 100 jaar gaan halen kan dit op 55-jarige leeftijd en wat later nog heel goed. Overigens, dat zal inmiddels duidelijk zijn kan de biologische moeder technisch en niet parend zijn bevrucht. Kinderen komen dan niet alnger uit de bloemkool, maar uit de buik van oma.
De weduwemoeder wordt nog een vreemdere situatie. Dat is de vrouw die bevrucht wordt met het zaad van haar overleden echtgenoot of van een idool van haar die zijn zaad voor dat doel ter beschikking heeft gesteld na zijn dood. Elvis leeft voort. Hoeveel vrouwen zouden een kind van de paus willen; de onbevlekte ontvangenis revisited?
Ben Warner, www.warnercommunicatie.com